دیود ایده آل: معرفی و استخراج مدل

دیود

دیود یک عنصر الکترونیکی دو سر است. دیود ایده آل دو وضعیت دارد: روشن و خاموش. در وضعیت روشن اختلاف پتانسیل آن صفر یعنی معادل اتصال کوتاه است ولی جریان آن مثبت است (در دیود واقعی اختلاف پتانسیل در حدود چند دهم ولت است). در وضعیت خاموش دیود ایده آل جریانی از خود عبور نمی دهد یعنی معادل مدار باز است (در دیود واقعی جریان بسیار کمی که به «جریان نشتی» معروف است و در حدود چند میکروآمپر یا حتّی کمتر می‌باشد در این حالت از آن می گذرد. این مقدار جریان معمولاً در اغلب مدارهای الکترونیکی قابل چشمپوشی است و تأثیری در رفتار سایر عناصر مدار نمی‌گذارد.) ولی اختلاف پتانسیل دو سر آن منفی است. این خواص باعث شده بود تا در سال‌های اوّلیّه‌ی ساخت این عنصر الکترونیکی، به آن «دریچه» نیز اطلاق شود. در حال حاضر، رایج‌ترین گونه‌ی دیودها از مواد نیمرسانا (نیمه هادی)  ساخته می‌شوند. دیود در واقع از اتصال دو نیمه هادی از نوع P و N ساخته می شود. لامپ‌های خلأ که نخستین دیودها بودند، امروزه فقط در فنّاوری‌هایی که در ولتاژ بالا کار می‌کنند استفاده می‌شوند.

کاربرد در یکسوسازی

مهم‌ترین کاربرد دیود یکسوسازی است، یعنی در یک جهت جریان را گذراندن و ممانعت در برابر گذر جریان در جهت مخالف. درنتیجه می‌توان به آن مثل یک شیر الکتریکی یکطرفه نگاه کرد. این ویژگی برای تبدیل جریان متناوب به جریان مستقیم استفاده می‌شود.

ولتاژ شکست معکوس

نکته‌ی مهم آنکه ولتاژ معکوس تمام دیودها نباید از یک حد آستانه بیشتر شود و اگر ولتاژ معکوس، بیش از آن شود، جریان قابل توجهی در جهت معکوس می‌گذرد و ممکن است باعث سوختن دیود نیز بشود. به این ولتاژ آستانه، «ولتاژ شکست معکوس دیود» گفته می‌شود. پدیده شکست می تواند ناشی از شکست ضرب بهمنی یا شکست زنری باشد.

[۱] صفحه دیود در ویکیپپدیای فارسی

[۲]صفحه Diode در ویکیپپدیای انگلیسی

[۳] کتاب مبانی الکترونیک نوشته دکتر میرعشقی

دانلود جزوه

دانلود ویدئو

(۵۱۵۷)