جدول کارنو و شکل گیری آن از دیاگرام ون
جدول کارنو و شکل گیری آن از دیاگرام ون
جدول کارنو روشی برای ساده سازی توابع سوئیچینگ است که بوسیله موریس کارنو در سال ۱۹۵۳ ارائه شد. این روش کامل شده دیاگرام ون است که بوسیله ادوارد ویچ در سال ۱۹۵۲ ارائه شده بود.
بطورکلی تمایل بر این است که تعداد اجزا مدار کاهش یافته و هر بخش تا حد ممکن ساده شود که برای این کار لازم است که تابع سوئیچینگ توصیف کننده مدار، ساده تر بیان شود. ساده سازی توابع سوئیچینگ هدفی معمول و با اهمیت است که اهمیت آن از این حقیقت ناشی می شود که هر چه تابع سوئچینگ خلاصه تر شود تحقق آن راحتتر و هزینه پیاده سازی آن با عناصر فیزیکی نیز کمتر است.
این ویدئو به نحوه شکل گیری جدول کارنو از دیاگرام ون مربوط به یک تابع دو متغیره می پردازد و نشان می دهد که چطور قطاعهای ایجاد شده در دیاگرام به مقادیر بولی از جدول درستی مرتبط می شود و جدول کارنو مربوط به یک تابع دو متغیره شکل می گیرد.
منابع:
[۱] صفحه جدول کارنو در ویکی پدیا.
[۲] طراحی و تحلیل مدار منطقی دیجیتال، تالیف، ویکتور. پی. نلسون و …، ترجمه، قدرت سپیدنام.
(۱۲۱۶)
2 دیدگاه
با سلام و ادب، بسیار عالی و روان توضیح داده شده بود. ممنون
سلام مرسی ار ویدئوی جالبتون